
Κάτι η «ραδιοαρβύλα» και κάτι τα «παραμύθια» για το Πολυτεχνείο, το μυαλό των περισσότερων από εμάς τότε, γύριζε γύρω από την εκπομπή αλλά και την λήψη!
Αυτό το ραδιόφωνο έπρεπε να το φτιάξω. Κόστιζε ελάχιστα ακόμα και για το πενιχρό χαρτζιλίκι του τότε και δεν είχε κόστος συντήρησης-αλλαγής μπαταριών!
Τις διακοπές του Πάσχα λοιπόν τις είχα περάσει στη Τρίπολη όπου εργαζόταν ο πατέρας μου εγκαθιστούσε πομόνες(αντλίες βαθέων υδάτων) στα πηγάδια στους γύρω κάμπους. Το παιδί για όλες τις δουλειές περιγράφει το τι έκανα και το τι δεν έκανα, για να αυξήσω το χαρτζιλίκι!
Έτσι λοιπόν αγόρασα τον μεταβλητό των 500pf ή περίπου τόσης χωρητικότητας αγόρασα και την δίοδο γερμανίου OA90 από το κατάστημα του Κ. Μάντη και ο Γιώργος ο ραδιοτεχνίτης του καταστήματος μου είχε χαρίσει το πηνίο φερίτη μαζί με ένα μεγάλο μέρος της τέχνης του για το μοντάρισμα του ραδιοφώνου!
Χτες, σε μια επίσκεψη για καφέ και κουβεντούλα στο σπίτι του SV1AIA και ενώ μου έδειχνε ένα μέρος των ραδιοερασιτεχνικών θησαυρών του, μου έδειξε ΕΚΕΙΝΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΚΟΥΣΤΙΚΟ το οποίο είχα χρησιμοποιήσει στην πρώτη μου «κατασκευή» η οποία μου έδειξε τον δρόμο στον Ραδιοερασιτεχνισμό!
Διηγόντας του αυτήν ακριβώς την ιστορία, μου το χάρισε και γι αυτό θα ήθελα να τον ευχαριστήσω δημόσια και δια μέσω αυτού του ιστολογίου.
Σ΄ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΩΣΤΑ και αυτήν την φορά το ακουστικό αυτό θα ακούσει κάτι περισσότερο από τον Ραδιοφωνικό σταθμό Τρίπολης και τον ποδοσφαιρικό αγώνα του Παναρκαδικού τον οποίο είχε ακούσει την πρώτη φορά!
υ.γ.1 Σας έχω ήδη αναφέρει τα υλικά γι αυτό το μικρό και πάμφθηνο δέκτη.
Μία ράβδος φερίτη 10 εκατοστά το πολύ.
Ένα μεταβλητός πυκνωτής (polivaricon) γύρω στα 200pf
Μία δίοδος Γερμανίου OA90
Ένα κρυσταλλικό ακουστικό ή ακουστικό μεγάλης Ωμικής αντίστασης (2.000Ωμ και πάνω)
υ.γ.2 Αν κάποιος θυμάται τον τίτλο του περιοδικού ή ακόμα καλύτερα θυμάται αυτό το άρθρο, θα ήμουν πολύ χαρούμενος αν μοιραζόταν τις αναμνήσεις του μαζί μου!